Bundan kısa zaman önce sessiz sakin bir arkadaşım ve genç fakat hali hazırda ünlü olan bir şairle3 beraber yaz çiçeklerinin manzarası eşliğinde yürüyüş yapıyorduk. Şair etrafımızdaki doğanın güzelliğine hayran kalıyor ama [bundan4] hiç haz almıyordu. Aynen insanın geriye kalan tüm güzellikleri ve insanlığın yarattığı tüm asil ve güzel şeyler gibi; bu güzelliğin de kaderinin geçicilik olduğu ve kış gelince ortadan yok olacağı düşüncesi onu ra